Sorunlu insanin plastik tabaklı, donut'lu, kokulu hikayesi

 

Plastik tabak, bardak, kasik, catal, vs. kullanimi yaygin mi, yayginlasiyor mu? kullaniyor musunuz yoksa yok artik daha neler o tembel işi mi diyorsunuz? Peki ya self servis? Disarida degil ama!gittiginiz misafirlikteki self servis? 

Amerika'ya vardııık. Aman Allah'im bu koku da ne? nasil, ne bicim bir koku bu? Amerika kokuyor! Evet resmen kokuyor! Markete gidiyoruz aman yarabbi -cok afedersiniz- böğüre böğüre bir hal oluyorum kokudan. Ilk bir ay resmen ac geziyorum! Ilk yurtdisi deneyimim oldugu icin boyle zorlu bir alisma doneminden gectim :) Sonradan o kokuya alistim ama hala yurtdisinda et reyonunun onunden gecemem, gecsem bile nefesimi tutup etlere bakmadan hemen ilerlerim yoksa migdem bulanir. :) Neyse, bu zorlu ilk bir ay icerisindeydi sanirim Gokhan'a haber geldi ordaki Turklerle tanisacagiz, yasasinn! Aksam oldu, hazirlandik, ciktik. Beyler Huri ablalara davetliydi, bayanlar da daha uzak bir yere. Ben evi bilmedigim icin Huri ablayla birlikte gidecektim(Huri ablayla da o an tanismistik). Bayanlarin oldugu eve geldiiiik. Icerisi kalabalik, utana sıkıla bos koltuga oturdum. Tabi herkes birbirini taniyor. Ardindan benimle tanisma faslı basladi. Ne icin geldiniz, ne zaman geldiniz, nerde oturuyorsunuz, alisabildiniz mi, vs.? Biz Huri ablayla adresi biraz karistirmistik o yuzden gecikmistik tabi bizi beklemeden yemege baslamislardi. Buraya kadar her sey normal. Sonra ev sahibi bize siz de yemek alsaniza dedi! uuuuu! yok daha neleeeer! Misafirlikteyim beeen, tabak benim onume gelmeyecek mi! O an o kadar sasirdim ki ne cevap verecegimi bilemedim :) Huri abla kalkti yemegini aldi, oturdu ve yemeye basladi. Ev sahibi bana bakti ve tekrarladi "busracim yemek alsana, bak her sey masanin ustunde", ben de icimden dedim ki "varya ben hayatta kalkip tabagimi yemeklerle doldurmam, ac kalirim daha iyi!" ama kadincagiza "tamam birazdan alirim" dedim. Tabi ben kararimi verdim "kalkip yemek almayacagim, gecenin sonuna kadar ev sahibini tamam birazdan alirim diye oyalayacagim, nasilsa eve gidince yerim. Ay misafirin kendi tabagini kendisinin aldigi nerde gorulmus!". 1-2 dakika kadar gecmisti ki Huri abla yemek dolu plastik bir tabagi onume koydu ve dediki "busracim seni anliyorum o yuzden de ilk ve son olarak bunu yapiyorum eger burada self servise alismassan ac kalirsin" dedi. Ben tabi şaşkınım icimden de diyorum ki "cık cık cık! cok yazik bu insanlar buraya gelip misafirperverligi unutmuslar, ay bide plastik tabak! pikniktemiyiz ayol, ev burasi ev! plastik tabakla yemek mi yenir! birgun oturmaya cagirayimda gorsunler misafirperverlik nasil olur!"

Bir taraftan yemek yiyip bir taraftan çençen yapiliyor :) Ama ben bir cok seyi anlayamiyorum. Butun dikkatimi veriyorum ama konusmalardan hicbirsey anlamiyorum. Cunku yillardir orada yasadiklari icin yari Turkce yari Ingilizce konusuyorlar! Dolayisiyla konusmalara dahil olamiyorum, dinlemekle yetiniyorum, anliyormus gibi yapip gulduklerinde guluyorum! 

Yemek faslinin ardindan tatli faslina gecildi. Huri abla beni kolumdan tuttugu gibi tatlilarin yanina goturdu. "Cekinme istediginden al" dedi, ben biraz robot gibi durdum orda sonra goz ucuyla tatlilara baktim garip- gurup seyler vardi. Bir sey almamaya karar verdim, zaten yemekte yememistim onumdeki tabagi aynen geri mutfaga goturmustum.Tam arkami donmustum ki, aralarindan biri "busra alsana bak bir suru tatli var, aaaa bak sen donut yedin mi donut? a a aaaaaa yemedin mi al ye bak buranin baklavası bu baklavasıııı!" dedi,  gosterdigi seylere baktim "Allahim gorunuslerinde meymenet yok!". Bir kucuk parca aldim tabagima oranin baklavasindan, ısırmamla migdemin bulanmasi bir oldu, yutsam yok yutamiyorum cikarsam yok o da olmaz kaldi lokma oylece agzimda! bir taraftan da soylenmeye devam "ne baklavasi ya ne baklavasi! bu donut mudur nedir baklavanin be'si olamaz, bunlar cildirmis olmali! lokmada kaldi agzimda ne yapicam ben simdi! uf ya uff!"  Hem gecirdigim zorlu bir ay, hem de bu olanlar beni iyice bunaltti, hafiften gozlerim doldu. O an disari cikip aglamak ve kosmak geldi icimden.

 Geceyi boylece tamamlamis olduk. Eve geldigimizde Gokhan nasil gectigini sordu, bir daha o insanlarla gorusmek istemedigimi soyledim.

Sonra mi? :) Hepsini oyle sevdim oyle sevdim ki ayrilirken cok agladim, cok zor oldu ayrilmak! Suan hala keske yine toplanip çençen yapsak diyorum. Plastik tabak, bardak, vs.lere de alistim, hatta ben de kullanmaya basladim :) Oyle ki bir zaman sonra tabak yikamak bana cok gereksiz bir is gibi gelmeye basladi :) Artik plastik tabaklari yalnizca misafirle degil Gokhan'layken de kullanmaya baslamistim. Yari turkce yari ingilizce konusmalarina da alismistim, anlayabiliyordum artik ve bende sohbete dahil oluyordum. Self servis evet evet ona da alistim tabiii hatta o da cok mantikli gelmeye baslamisti cunku yemek israfı olmuyordu. Hani misafirlikte ev sahibi tabaklari doldururya ayip olmasin diye iyice doldurur, sonra da o tabaklardaki yemekler bitmez çöpe gider. Herkesin yiyebilecegi kadar almasi en dogru olani. Donut mu? iste bir tek ona alisamadim, hala hic sevmem :)

Simdi o zamanki halimi dusunuyorum da guluyorum kendime :)  Cok sıkmışım kendimi. Ama iyiki yasamisim bunlari diyorum cunku degistim hem de cok degistim. Utangacligi, cekingenligi, bazı katı dusunceleri, onyargilari, hemen hukum vermeyi biraktim gerilerde.